تمرد

Bana bir reçete yaz doktor…
Merhem mi dersin, sürekli kanayan metanetimi onaracak olan?
Boşver…
Mantığımı mazbut hale düşüren bana,
Ne desen makbul…
Mecbur muyum?
Miadı dolmuş düşüncelerimin arkasına saklanmaya ?
Mütemadi hislenmelerime?
Her bir mafsalımda hissettiğim…
Her dakika…
Her gün…
Her mevsim…

Maalesef , aştığımı düşünecek bir maksadım bile yok…
Neyin peşinde meczup olduğumu öğrenmekten çok
Bunu öğrenmemek ,bütün meşgalem…
Hep kaçtığım,
Mazhar olmasın istediğim…
Mesuliyetlerim mi dersin?
Lanet ki! Her merhalede karşıma çıkan…

Meramımı anlatamamak en büyük melalim…
Merakımı da kaybettim…
Muğber bir haldeyim…
Muktedir olduğum konular azaldı,
Mağlubiyet değil benimkisi…
Daha farklı…

Muhteşemlikten uzak…
Mahremimle baş başa…
Müşkül ama memnun…
Mutsuz ama bundan mutlu…
Memnu düşüncelerim için,
Minnettar…

Beni mazur gör,
Mahsur bıraktığım her bir anlam için,
Kendimi yenemiyorum…
Mahsus yapmıyorum…
Beni benden muaf edemiyorum…
Elimde değil…

Müşkülpesent benden,
Hangi benle muhatap olmak istersin?
Bana bir reçete yaz doktor…
Ki kurtar beni,
Kendi mahkumiyetimden…